
De computer is niet humeurig. Hoewel het voor sommige gebruikers lijkt dat de computer permanent sacherijnig is en nooit wil doen wat zij willen. Toch is de computer redelijk voorspelbaar.
De mens is echter een heel ander verhaal. Als je eenmaal denkt uitgevonden te hebben op welke knoppen je moet drukken dan is de reactie toch steeds anders. Ook hetzelfde verhaal (lees vergelijk met computerprogramma) wordt door twee mensen volledig anders begrepen.
Ook de staat waarin mensen verkeren is steeds anders. Wat ze vandaag geweldig vinden, vinden ze morgen helemaal niets. Ook hun mening over een verhaal kan compleet anders zijn als ze het tegen twee verschillende mensen vertellen.
Hoe zal ik het mooi zeggen? ik werk de laatste paar jaar op het snijvlak van de computer en de mens. Wat doe ik dan eigenlijk? De computer aanpassen aan de mens of de mens aanpassen aan de computer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten