Zachtjes loop je de krakende trap op en opent de deur naar een stoffige zolder. Je gaat met je schone broek voorzichtig op de met een dun laagje stof bedekte grond zitten. Je begint met de eerste schoenendoos. Deze doos is gevuld met brieven die lang geleden verstuurd werden. Je kijkt op de poststempel. Ja dat was echt lang geleden. De brieven en de bijgesloten foto’s vertellen het verhaal van toen.
Bovenstaand verhaal is vrij realistisch als je bij je oma op zolder gaat kijken. Maar wat ligt er over 40 jaar bij mij op zolder. Een memorie stick met foto’s (de dan ouderwetse USB die nergens meer op past). Een paar dvd’s die maar een levensduur hadden van 5 jaar. Een oude externe hardeschijf die niet meer wil draaien. Als er überhaupt al wat op zolder ligt want mijn email (de brieven van vroeger zeg maar) die had ik online bij google die in het begin van de eeuw zo populair was en inmiddels failliet is waarbij alle data verloren ging. Of de foto’s bij flickr die dan ook niet meer bestaat.
Ik moet mij gaan wapenen tegen de digitale erosie.
Bovenstaand verhaal is vrij realistisch als je bij je oma op zolder gaat kijken. Maar wat ligt er over 40 jaar bij mij op zolder. Een memorie stick met foto’s (de dan ouderwetse USB die nergens meer op past). Een paar dvd’s die maar een levensduur hadden van 5 jaar. Een oude externe hardeschijf die niet meer wil draaien. Als er überhaupt al wat op zolder ligt want mijn email (de brieven van vroeger zeg maar) die had ik online bij google die in het begin van de eeuw zo populair was en inmiddels failliet is waarbij alle data verloren ging. Of de foto’s bij flickr die dan ook niet meer bestaat.
Ik moet mij gaan wapenen tegen de digitale erosie.
Mijn herinneringen veilig stellen voor het nageslacht maar hoe?
Ook Jeroen maakt zich zorgen Hier
Ook Jeroen maakt zich zorgen Hier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten